COCHLEAR İMPLANT BULUŞMA SAYFASI - SULTAN UĞUR KOKLEAR TANIŞMASI VE GÜNLÜĞÜ

Dış işlemciden sonraki geçen bir aylık süreç;(ilk ayar) 08.11.2011
Dün itibari ile dış işlemcim takıldı,Fayda etmeyeceğini düşünüyorken hiç hayatımda duymadığım ses gürültüsü olarak tabir edebileceğim seslerle karşılaşmıştım.Ne olduğunu anlıyamadığım gibi anlamak istemediğimi hatta bunun için mücadele edemeyeceğimi düşünüyordum artık.
Herşeyi orada bırakıp kaçıp gitmek geldi.Yapamadım yapamazdım oğlumun elimi tututp boynuma sarılması beni kendime getirdi...
Uzun bir yolculuktan sonra İstanbuldayız artık.Güçlü olmalıyım ama öncelikle sakin ,,,yok yok implantta asıl sihirli sözcük SABIR..evet sabırlı olmam gerekiyor.Bu dönemde yavaş yavaş ilerleyeceğime olan inancımı hiç birşey etkilememeli ..sürekli kendimi moti-ve ediyorum.
Ertesi günü arkadaşım programlar yapmış sabah kahvaltısı ,akşam başka bir arkadaşım akşam yemeği...yanlız kalmamak eşime yaşadığım çalkantıları yansıtmamak adına bu programlara sarılıyorum.Bu arada Salıh buluşabileceğimizi söylüyor ,çok seviniyorum.3 implantlı arkadaşım la daha tanışıyorum.Başarıları hoşuma gidiyor onlarla arabada konuşuyoruz bazışeyleri duyduğumu fark ediyorum...bundan sonrası artık dedim ya sabır ve kendini eğitmekten geçiyor.
Kısa kısa ilk ayarda ki bu yaklaşık '' 1 aylık süreci kapsıyor '' algıladığım sesleri yazacağım.
benden beklenenleri,
daha iyi olmam için yapmam gerekenleri,,,,

ilk günkü wraklar azaltı ama sesler patlıyor yankılanıyor gibi,konuşmanın gerisinde su şırıltısı gibi bir ses eşlik ediyor buda anlamayı azaltıyor.Çok gürültü varsa kapat dediler biraz nefes al sonra gene tak..mümkün mertebe takmaya çalışmak gerekiyor,çıkartmamalıymışız.İlk haftanın sonunda suratıma bakarak konuşulanları anlamakta zorlanmıyorum.Ama eğitimde öncelikle evdekı seslere odaklanmam söylendi kapı zili telefon zili su sesi sifon sesi ayak sesi vs..tv dan bazı konuşmaları yakaladığımı fark ediyorum.Ama dinlemeye korkuyorum....anlamadığım çok olur ve moralımı bozar diye.yanımda ki konuşmaları yakalıyorum....cebe gelen mesaj sesi ilk duyduklarım.Arabaya bindiğimde emniyet kemerini takmadığımızda ki çıkan sesi,sinyal sesi her gun yeni bir gün yeni seler yeni süprizlerle dolmaya başladı.Saatin sanye sesleri hiç zorlanmadan ilk anladığım seler bir haftanın sonunda...Çizgi flimleri nispeten daha iyi anlıyorum bunun sebebi çocuklar anlasın diye yalın basıt cumleler kurulmasıymış.
Benim diğer sorunum ise kafamdakı alet,koşu bandına çıkacağım ama alet yerınden fırlarsa diye koşamıyorum yavaş yavaş yurumektense boşver diyorum saçım ıslanacak duş almam lazım elim kafama gitmiyor duş alıken ..sabır diyorum.panik olma alışacağız.....''çocukları düşün sultan !'' onlar senden fazla koşmayı oynamayı seviyor ve bunları yapabiliyorlar kendine gel diyorum hep içimden..
migro dalganın bitiş sinyali,diğer odadakı seslerı duyuyorsun ama anlamıyorsun ,odada birirsi sayfa çevirdiğinde o sesi duyduğumu fark ediyorum.
sesler halen doğal dedil ama hızlandırılmış gibide değil yavaş yavaş oturacak ama bır ayda bende oturmuyor sadece anlıyabılıyorum.Bır ayın sonunda gurultu yoksa arkamdakı konuşmaları yakalıyabılıyorum

EĞİTİM ADINA;bir aylık süreçte sesli sesli okumalar yapıyorum ,yanımdakı okuyor ben gözleri kapatıp onu anlamaya çalışıyorum.evdekı seslerı kendım tekrar ediyorum musluğu aç kapa,çakmağı çak,hep tekrar hep dıkkat işin sırrı bu...duymamaya alışmak bunu yıkmak gerekıyor asıl iş orda.

Benden tv seyretmem telefonla konuşmam beklenmiyor ama telefonda 3 hafta sonra hopörlörden evdeysem sessizse konuşabiliyorum.Ençok dikkatimi çeken rakkamları anlıyorum,alışverişte sıkıntım azaldı gibi para üstü vs bunları duyabiliyorum.Alışveriş merkezlerinde anonsların bazılarını yakalıyorum ....

Hatta cihazımı çıkarttığım ''wayyy be ben sağırmışım'' meğer demeye bile başladım.....Cihazımı seviyorum

-------------------------------------------------------

II.BÖLÜM; İmplantla tanışmam ve ilk ayım

Aşama aşama işitmemi kaybediyorum ve kimsenin yapa bileceği birşey yok.Bir ilaç bir terapi hiç birşey .Bilirdim ki kanserin tedavısı yok bılırdım ki als ....hiç birşey bildiğim yokmuş meğer.Başına gelince anlıyor insan ! İşitmem tamamen dibe vurdu bunu hissediyorum çünkü artık dışarda da olsa sesız ortamda olsa olmuyor dudak okumadan anlıyamıyorum.Son kırıntılarda yok olup gitmiş.Ankarada hacettepe hastanesinden KBB Sarp beyden randevu alıyorum.Hastane ortamı çok yoğun ve boğucu denılenler anlaşılmıyor elınızde evrak bır oraya bır buraya koşturuyorsunuz .Sigortanız olmasına rağmen ABR testi için bile elektrot ve pili cebınızden almanız gerekiyor. Beş dakıkalık bir odyo sizin özel durumunuzdan dolayı çıkıyor 2 saate sinirler harap kendimi tesellı ettiğim konu ise''' -süreklı tamam sağır ol ,sağır ol bak, cocuklarının başındasın işini hallediyorsun hem belkı şu implant işe yarayacak herşey yoluna girecek...''diyorum.Sıra beklerken bakıyorum büyükten çok çocuk var etrafımda''- hepsi demi sağır Allahım bunlar çok küçük ,yaşam zaten zor niye bide işitmeleri diyorum?'' hani teknolojı çok gelişmişti...'' niyeler niçinler arada kaynayan şükürlerle sıra size geliyor.Sarp bey koklear ımplat diyor fakat siz diğer implantlı hastalarımız gibi değilsiniz ! Dolayısı ile onlar kadar verim alamıya bilirsiniz ! ...- nasıl yani diyorum ama sesim yüksekmi çıkıyor hıçkırıklarımın arasında mı farkında değilim.Hani bu umudumdu benim boşuna umutlandım ...ağlama diyorum içimden adam acıklı bakmıyor bitirsin lafını müsade et ! Sarp bey devam ediyor konuşmasına zaten başkada bir seçeneğimiz yok.Şuanki halınızden ıyı olursunuz ama nekadar iyi olursunuz o size ve kulak yapınıza bağlı diyor.Düşünmüyorum bile tamam diyip ayrılıyorum.Hastanenın kapısında hıçkıra hıçkıra ağlıyorum.Sigaraya başlayalı 3 yıl olmuş kulaklarım zamanı sigara kullanmıyordum üstelik.İmplant takılacaksa sigarada son diyorlar...Ne bulduysanm sigarada ondanda ayrılmak zor geliyor adama bide başarılı olmama ihtimali varken!

Konuyu aileme açıyorum hepsi ''çekim yasası için'' iyi gelicek!... iyi gelicek !diyorlar...Herkes içinden ne kaybedeceksin zaten diyor biliyorum ama kimse belli etmeme telaşı içinde.Bu dönemlerde fark ettiğim birşey var oda işitme engellilerin ne engelden nede hastadan sayıldıkları...görüntüde kimse anlamıyor yaşayanın dışında

Bu bir avantaj mı yoksa dez avantajmı halen anlamış değilim...Karar verildi 16 eylulde amelıyat olunacak.Kimsenın bu konuda birşey bildiği yok doktor sıze sadece 10 dk ayırmış ama konu ne bilmiyorsunuz ki sorasınız.Odyolog fatma hanım ne anlatıyorsa anlatıyor ama bu ımplant öyle birşey ki kimse zaten sana şunu şunu yaparsın şunu şunu yapamazsın diyemiyor.Herkesin ''implattan nasıl fayda gördünmü? bana nasıl gelicek acaba?'' dediğinmde sözleşmiş gibi verdiği cevap ''HERKE İÇİN FARKLI '' oluyor.Buyıl 19nda okullar açılıyor hem okul hem ımplant nasıl başa çıkarım ki istanbulda yaşıyorum oradada hıç bir akraba yok...devreye birini sokup amelıyatı 9'na aldırıyoruz.

SİZDEN;

-son mr ,tomografi

-kan tahlili

-egg(kalp ritmi veya her ne ise)

-akciğer flimi isteniyor onları hazırlıyorsunuz amelıyat için.

Heyacan varmı yokmu ne düşünüyorum? aslında hiç birşey düşünmemeye çalışıyorum.Olumsuzluklara kaymamak için olumlu şeyler bile aklımdan geçmiyor geçmesine izin vermiyorum vermemeye çalışıyorum.Sığınacak liman da yok(sigara)Bırakmışım amelıyat daha fayda etsin diye!saçlarımı kazımam mı? lazım o aklıma takılıyor hayır biz amelıyat esnasında yapacağız diyorlar.Şimdiki aklım olsa ya saçım uzun girerdim amelıyata, cıktıktan sonra uzun bölüm kapatsın diye yada kısacık kestırırdım 3 numara böyle saçkırana yakalanmış gibi dolaşmaktansa:=)Neyse o gece hastaneye giriş yapıyoruz ama hastanede bilgi verecek olan doktorlar (asıstanlar) yoğun brokrası trafıne boğulmuş kımsenın benim bırak psikolojımle KBBnle bıle ılgılenecek zamanı ve ortamı yok.Biraz bekleyın daha sonra lütfen şuna sorun istersenız doktoruuzla görüşün iyide ..nerde????hiç bir sorumuza yanıt yok,ilgi yok.Torba yasası sağolsun....sağlığıda torbalamışlar,şans diye buna derlerler!!İŞTE burda devreye SALİH giriyor.Hastaneye beni tanımamasına rağmen faceden rica üzerine beni ziyarete geliyor.Hem salıhle hemde ımplantı ile tanıştırıyor bizi.Yanımda durması bile heyacanımı yatıştırıyor.Ailem ise gözünün içine bakıyor ne güzel duyuyor anlıyor işte sende öyle olacksın gıbılerınden arada bana bakışta fırlatıyorlar.Tüm doktorlardan aalabileceğimiz sorulara yanıt oluyor ,Salıh.Zaten gelmeden öncede her gün günlüğünü okumuşum salıhın........

o gece uyku tutmuyor beni !refakatcımıde uyandırmadan gece yarısı süzülüyorum dışarıya acıl kapısının önü dolu ağlaşan ağlaşan tırsıp çıkıyorum tekrar odaya uyumayı nasıl başardım yada nezaman sızdım anlamış değilim .Ertesi günü amelıyata girmeden ölüm korkusu kaplıyor içimi.Kolay değil apandist değilki kulağa giriyorlar denge merkezi bide beyıne yakın ...size bır dolu sayfa imzalatıyorlar....Yüz felci olabilirsin ,dengen bozulabılır,tat almayı kaybedebılırsın,kokualamayı kaybedebilirsin vs sonunda ölüm tehlıkesı var.YUH diyorum hastabakıcıya dönüp barı bir ihtimal iyi geçerde deseydınız bır satırda nebiliyim moral olurdu diyesim geliyor.Paşa paşa imzalıyorum.yeşil elbise üzerimde amelıyathaneye iniyorum.Dua okuyorum ama öyle heyacanlıyım kı duaların sonu gelmeden karışırıyor , arapça olduğu için sanki çok içten yapamıyormusum gibi hissediyorum.Türkçe yakarışlarımı yapıyorum.Neyse sıranın geleceğide yok tam 40 dk amalıyathanenın onunde sıramı beklıyorum yatağın içinde garip bir huzur var içimde neden kaynaklandığını bilmediğim.Sonra sözler ve vaadler başlıyor(tanrı ile aramda).Hatta arada itiraflar tanrım şunu aslında yapmak istememiştim böyle olsun istemedim onuda üzdüm ama cıkıyım şurdan söz halledeceğim bide Allahım artık şunuda yapmayacağım falan derken ...içeri alınıyorum ve narkoz!!!!!

uyandığımda öksürük nobeti tutuyor benı ! birşeyler yapmam lazım üstümü örtüyorlar sıcak bır battanıye gıbı bırşeyle hala amelıyathanedeyım buz gibi etraf.Kısık çat pat soruyorum amelıyat nasıldı ...ıyı dıyor ustumu örten bırazdan yukarıya çıkacaksın.oksijen verıyor arada...amelıyathaneden cıkıyorum arkadaşım ablam eşim benı görünce sevınıyorlar onalara gülüp koku alabılıyorum dıyorum.Kafamda amelıyat tarafında bır tokoz var.sargı bezi ile sarılmış.Sağ kulağıma amelıyat yapıldığından sol kulağım nekadarsa okadarla duyuyor.Benım kulağımın özelliği ilk 500 frekansta orta derece ıle hafıf derece arasında kayıpta ...yakın seslerı yakalıyor.500 den sonra ise ttotal kayıp.ama diğer implantlılarda ılk 500 gitmiş oluyor.Hatta faceden bir sorumda; dalga geçiyormuşum gibi düşünerek sorumu garipsemişlerdi.Şimdi o soruma kendim yanıt veriyorum.Ameliyat olmayan kulak nasılsa öyle kalıyormuş.3 tıp ağrım var.bir diş ağrısı gibi bir kulak ağrısı gibi basınçlı içten birde sacına toka sıkışmış gibi bir ağrı.Narkozdan sebeb ayaklarım ellerim şiş.Akaşam zor oluyor Salıhı beklıyorum dört gözle bana mektup yazmıştı onu asıyoruz birşey oldumu ona bakıyoruz ...Kım okuyorsa hemen diyor bak salıhte suan aynısını hisetmiş!!..Hiç hesaba katmadığım bir sorunum çıkıyor ortaya! Kafamın içinde alet var psikolojısı boğazımı mengene gibi sıkıyor düşüncesi.Hay allah buda nereden çıktı diyorum ...hiç işin bu boyutunu düşünmemiştim.Kızıyorum kendime aklıma küçükken amelıyat olan çocuklar geliyor kendine gel bunula doğup yaşamı bununla tanıyanlara karşı ayıp ediyorsun diyorum.Amelıyatla herşey bitecek sandım ama yep yenı bir süreç başlıyormuş aslında bu bir başlangıçmış...

Senı neyın beklediğini bilmediğin evhamlarının tavan yaptığı bir Allahın kulununda artık sorun bitti demediği .....Senin ''yeni senle '' mücadelesi.......

III .BÖLÜM dış işlemci takılana ve takıldıktan sonrakı süreç

Yıllardır hasta olmak ,hastalıkta başrol oynamak beni yormuş.Sen güçlüsün sen yaparsınla geçen kimi zaman yeter artık diyipde pes edemediğin, birgün duymamanın senın için hayatın sonu olduğuna inanırken, diğer birgün buda neki bak ne yapmak istiyorsan yapabılıyorsun dert ettiğin şey bak ohhh yaşamak güzel dediğin istikrarsız sürece ''son '' demek gerekiyor.Hastaneden çıkıyorum artık bide torba yasasına denk gelmişim ki dehşet.Son bir kontrol için KBB doktoruna gidiyorum.Tak diye kulağıma vuruyor..-oo parlak.bundan sonra dikkat edeceğiniz iki şey var.1.darbelerden sakınıyoruz.2.yuksek ateş bılınç kaybında derhal hastane ile irtibata geçiyoruz.diyor...denıze gırbılırmıyım dıyorum .hayatına kaldığın yerden devam edebılırsın sadece ılk ıkı hafta gırmenızı enfeksıyon açısından önermıyoruz dİyor peki saçlarımı boyatıp perma yaptırabılırmıyım?elbette bakımamımıza devam diye takılıyor.Ama ben sankı porselenden yenı kafa taktırmışım gıbı elımı bıle oraya süremıyorum.Gene çocuklar aklıma gelıyor aferim diyorum onlara ...bıde utanmadan eklıyorum ne şanslılar hıc anlamadan alışacaklar...Halbukı nasıl şanslı olabılırler olabiliriz ki...hiç işte laf olsun.Karar verdim ya artık eskısıni ,duyduğum zamanı değil ,geçmişi değil geleceği düşüneceğim.Nasıl yapacaksam ?

ne olduğunu anlamadan kontrol bitiyor odyo ile görüş dış işlemci için randevunuzu yapın diyorlar.Ablam yanımda odyoya geçiyoruz. bir dolu soru listesi elimde kalemı verıyorum ona ben soracağım cevapları yaz mutlaka diye söylüyorum ablama.Odyolog bana bakıyor ıyı parlak,olumlu düşün, gel ıkı hafta sonra takalım dıyor.Bende bugune kadar hep 3-4 hafta da takıldığını okumuşum nıye ıkı hafta dıyesım gelıyor boşveriyorum.Gözlerim doluyor ben diyorum 4 gun hastanede kaldım torba yasasından sebeb hiç bir doktorla görüşemedim.Zaten 6 yıldır neyim var onuda bilemedim.Çınlama bitecek dediler ses tonu değişirgibi oldu ama halen çınlıyorum ,şizofrenmiyim yoksa ?herkes olumlu düşün diyor ama bir kişi bir kişi bile umut verecek bir kelime dahi etmemişken bunu nasıl yapacağım söylemrisiniz diye isyan ediyorum.Frenlemeye çalıştığım psikolojımin frenleri patlamış gibi başlıyorum ağlamaya bana hem eğitim hem psikolojık destek verin bunuda nerden en ıyısını alacaksam orasının adresını vererek yapın.yere düşüp kendi ellerimle ayağa kalkmaktan yoruldum diyorum.

Odyocumun karşısında oturan bayan tipik bir noropati diyor karşılıklı gülüşüyorlar....

ve burası çok önemli bakın iyi okuyun benim hayatımı değiştiren ayağa kalkmamı sağlayan cümle geliyor

-'' senın gibi bir hastam vardı işini tasviye etmiş yaşamdan bıkmış nora patik işitme kaybı ımplantten 2 yıl sonra bana geldi böyle olacağımı bilseydim kesinlikle işimi bırakmazdım dedi.Sende öyle olacaksın rahat ol.''

Emziği Dürşürüpte yerden alınıp eline verilen bebekler gibi anında susuyorum.İşte sihirli sözcük geldi.,,,şimdi yeni hayatın bekle sultan diyorum .Eşim ablam ve ben artık annemin yanına dönüyorum.Ne garıp dıymı 4 yaşındada olsan 40 yaşındada olsan annen ve ailenle beraber olmak sana huzur veriyor.Anemızın evine geldiğimizde bahçede beklıyor çocuklar ve annem.hemen kulağımın arkasına bakıyorlar?oooo saç gitmiş ama dikiş belli bile değil teyze diyor yiğenim.Oğlum artık duyucağımı sanıyor...öbür yiğenim duymasamda beni çok sevdiğini söylüyor.İlk günkü ağrılarım sancılarım yok ama psikolojık olarak varmış gibi hissediyorum ama aslında inanın yok.Kafamda alet var artık diyorum arkadaşıma gülerek''- e neocak yıllardı bende rahmımde siprelle(doğum konrtorü için) yaşıyorum

üstelik oda metal diyor..gülüşüyoruz yiğenim bendede dolgu var diyor bir başka komşu bleğimde platin var diyor...amannn diyorum pes bunu kafama takamıyacağım anlaşıldı diyorum.

Bİr hafta sonra okullar acılacak hepimiz ayrı şehırlere yolculuk başlıyacak...nasıl yaparım diyorum? eşimin bakışlarında endişelerim yok oluyor.

Ve hepimiz vedalaşıyoruz ablam çocuklarını alıp izmire doğru yola çıkıyor bizde istanbula...Son yıllarda alışmışım arabaya bindiğimde uzun yolsa güzel bir kitap alırım elime.Halbuki eşimle nekadar çok severdık hafta sonu oldumu hemen şehir dışı kaçamaklarımız olur ,kasetteki güzel bir şarkı bize eşlik ederdi.Ne çok severdim hele birde yağmur da varsa ....onlar hayel oldu bana düşünmemeye çalışıyorum. düdşündükçe acı veriyor ,içim daralıyor.Gene diyorum bırak artık geçmişi kıtabıma dalıyorum oğlum eşim kızım arabada konuşa konuşa yola devam ediyoruz....

İşte istanbul ...kaldığımız yerden devam.Apartman görevlimizin geliş saatleri bellı ama genede zili duymadığımdan kaçırıyorum endişesi ile kapıya asıyorum notlarımı...zaman geçmek bilmiyor .Allahtan iki hafta denmiş.İçimde sıkılıyor anti depresana başlıyorum olmayacak böyle ya sesleri duyar gene anlamazsam diyorum ....Düşünme ,sakin ol,sabırlı ol diyip duruyorum kendi kendime.

............ve zaman geliyor Amkaraya doğru oğlum eşim yola çıkıyoruz.Kızım gelemiyor buyıl üni sınavına hazırlanacak.İki stres bir arada .Bice cihazdan cevap alamazsak alsana çifte kaymaklı kadayıf.hem senin hemde ergenlıktekı kızın stresi ..Gonca hanımla esra hanımın özel muayehanelerine varıyoruz.Kuzenımde yanımızda hepimiz heyecanlıyız en çokta ben:)

En nihayet sıra bana geliyor cihaz çantamı kuzenın gidip almış.İçinden cihazı çıkarıyorlar oda ne!!! simsiyah...Ben diyorum kahverengi sipariş verdim ama! görevli bakıyor iyide benim suçum değil siz getirdiniz kuzenim diyor hemen;biz kahve demiştik , bize bunu verdiler'' ..herkes birbirine atıyor topu..Olmaz diyorum ben bunu istemiyorum.(bütün sorun bitti rengine kaldık yani) ...cihazı veren yer kapalı hafta sonu tekrar dön istanbula sonra gene gel yapamıyacağız ...olmaz desemde sıyahın ayarı yapılıyor eşim sen merak etme yazışır gereklı değişikliği ben yaptırırım diyor.Bu sebeb çantadaki diğer aparatların orjınalleri açılmıyor .

..ve sesler başladı bib bib....aynı akustık ortam hiç cızırtı yok ...süper birşey.sevincime mutluluk gözyaşalırm ekleniyor.1.5o lık boyumla 1.95 lik kuzenime sarılmışım.nasıl olduysa:=)

gözümden ıkı damla yaş süzülüyor duyuyorum diyorum kuzenıme bakıp ..oğlum ve oda mutlu inanılmaz.sonra ayar yapılıyor.Yapılmaz olaydı.Gonca hanımı durdurmaya çalışıyorum bir yerde yanlış yaptınız diyesim geliyor mutluluk göz yaşları üzüntüme karışıyor..olamaz bu da ne ben bıblerı istiyorum lütfen çıkarın şunu kulağımdan gonca hanım iyide ben anlamıyorum diyorum...gonca hanım oralı deği devam ediyor...gonca hanım wrak wrak sesten başka birşey duymuyorum diyorum.O ise gayet sakın wrak wrak diye benım taklıdımı yapıyor evet aynen böyle diyorum....Aman allahım bu böyle olmaz konsantre bile olamamki hayata ...başlarım böyle duymaya...aman tanrım tüm hayeller gıttı.Bu bir kabus diyorum...ağlamaktan içim katılmış.Oğlumu çıkartıyorlar hemen...sakin ol sakin ol diye tekrar etsemde boşa olmuyor dayanamıyorum.Hayatta hep bu yönümü törpülemeye çalışmıştı ilk babam sonra eşim.Biraz sabırlı ol dimi? yok kardeşim utanmasam yakamı paçamı yıratasım bile var bırak sakinliği ..Gonca hanım ılkbaşlarda bu normal biz bunu bekliyoruz zaten diyor.Susuyorum ama gözlerım onan inanmadığımı haykırıyor zaten!İşini bitirdikten sonra biraz çıkın dolaşın 2 saat sonra gelirsınız diyorlar.Kafam şimdiden kazan olmuş bırak duymayı duyduklarımıda kaybetmişim.

Oğlum bana bakıp ağlıyor eşime sen oğlanı al git ben yanlız kalmak istiyorum diyorum.Eşim olmaz oğlanı sen sürükledin anıtkabiride gezdireceğiz diyede söz verdin üstelik hadi bakalım gezintiye orada devam diyor.Araba ile anıtkabire doğru yola çıkıyoruz kuzenimi bıraktıktan sonra.Salihe onura samete bende cebi olan 3 delıkanlıya mesaj atıyorum panik halinde kimseye çaktırmadan.Bana verecekleri cevabı tahmin ediyorum elbet sabırlı ol abla düzelecek abla ama genede onlar yazsın ben bunu gene onlardan duyuyum istiyorum.Dolaşırken pek onların yanına gidesim yok üzüntümü belli etmek istemiyorum.dolaşırken kurtuluş savaşı zamanlarına ait fotoğraflar gözüme çarpıyor.O koşullarda o imkanlarla Atatürkün milletle beraber yaptığı mücadelesi geliyor aklıma kendimle dalga geçiyorum ''pöhhh sen de kendi mücadelenin bir halt olduğunu düşünüyorsun diye!!'' bu arada kafamdakı wraklar sanki azaldı yada ne biliyim ton değiştirdi ...sesleri duyuyorum ama su şırıltısı gibi yada ne biliyim işte fonda bir şey var tanımını yapamadığım.gürültüyü ayırtedemiyorum.Ama wraklar cidden değişti...Bana fayda etmeyebilir yada az edebilir diyen doktorlar gözümün önünden geçiyor.Demek azdan kasıtları buymuş diyorum kendi kendime ...neyse sultan bu günleri atlat takmazsın olur biter demekki senin kaderinde buymuş diyorum...

Dönüş yolunda oğlumun arabada dediği 10 kelimeden 2 tanesini anladığımı fark ediyorum hatta moralimi toparlasam sakin olsam daha da iyi anlayacağımı fark ediyorum için için...daha iyi derken 10 kelımeden 4 ü demek istedim.Kimse çok mana yüklemesin :=))

Tekrar muayehaneye dönüyoruz.Bu sefer esra hanımın odasına yönlendiriyorlar beni! Daha oturmadan esra hanım benım durumumu biliyormusunuz bilmiyorum ama ben kendimi anlatabilirmiyim ?zaten doktorda görmedim diyorum.Esra hanm gayet sakin isterseniz önce ben sorularımı soruyum o arada eklemek istediğiniz şeylerde siz ekleyin eksik görürseniz başa döneriz diyor susuyorum.

Sizde oropati kadar senkronizasyonel bozukluktan şüpheleniyoruz ama bu çok yeni bir hastalık ve tespiti zor diyor.(al diyorum diğerini anladımdıda sanki bide bu başıma çıktı diyorum)*

*senkronizasyonel bozukluk hakkında bilgi vermeyeceğim çünkü okuyanları tıbbı terimleri internetten doğru kullanamazsam yanlış yönlendiririm endişesi ile........

Esra hanım senkronızasyonel bozukluğu anlatıyor anlattıkça ohhh diyorum...anlattıkça tamam ! diyesim geliyor çünkü tam benim yaşadığım sürece benziyor.Benzemiyor hatta o diyorum...Arkadaşlar bu kısım çok önemli ''esrahanım ozaman buysa bende ki ozaman ımlant diğerlerine nasıl fayda ediyorsa banada eder diyorum'' gülüyor edecek zaten sadece sabırlı olun diyor.Makus talihime gülüyorum çöldeki bahtız bedevi senaryosu artık bitiyor diyorum.Şnsım döndü heyooo!!! ve ben arkadaşlar duyuyorum wraklar dahada azaldı bu mucize gibi birşey diyorum.

ilk eğitim; esra hanım bana bir kitap veriyor bunu okuyacağım sende takıp edeceksın ben durduğumda sende nerde nerde durduğumu söyleyeceksin diyor.(OYUNUN KURALI YÜZÜNE BAKMAMAK) okadar heyecanlıyım eğitim hayatım hatta üniversite sınavında böyle heyecanlanmadığımı düşünüyorum.Başlıyor durduğunda durduğu yeri gösteriyorum ...BİNGO! Bildim işte...bu başlangıç işte .

esra hanım bana eşimin en iyi terapistim olacağını onunla çalışacağımı bir ay içinde de bu okuma testlerini yapcağımızı söyledi.Bir ay boyunca sizden beklediğimiz tek şey evde ki sesleri tanımanız olacak biz beyni eğitiyoruz siz beyninizi eğiteceksiniz dedi.misal çakmağı alın elınıze açıp kapatın açıp kapatın makası alın açıp kapatın fermuarı çekın açın kaşık çatalların seslerine bakın dedi.Telefon televizyon şimdilik hedefimiz değil başarısız olup moral bozmayın sakın diyede tembıhledi.Çocuk sesi erkek sesi kadın sesi kapı zili telefon sesi hedef bir ayda bu ...oradan ayrılıyoruz.Moralım biraz biraz yoluna girdi ama eşim alışverişe götürüyüm yemek takımı falan al moralın düzelsin diyince istanbula dönmeden önce halen bozukmuş rolüne devam diyorum ...ha ha ha...aradan çok isteğim şeyleride alıyım.(okuyupta hiç işte bayan milleti değilmi diyenleri kınıyorum ayrımcılıklarından dolayı ha ha ha ))))

hadi bakalım kolaygelsin .....

DIŞ İŞLEMCİ TAKILDIĞI İLK GÜNDEN BİR AY GEÇENE KADAR SÜREÇ;