Aslında biz pek bir şey yapamadık sadece orada Adem Bey'i dinledik. Çok da aydınlatıcı bir sunum yaptı. Her engelli grubu hakkında bilgiler verdi, sorunlarından bahsetti ama genellikle ortopedik ve görme engellilere değindi. Sunumun başlarında tüm engelli gruplarından kısaca bilgiler verdi. Şizofrenin de aslında bir engelli grubu olduğunu ve Türkiye'de ciddi oranda şizofren hastalarının olduğunu iddia etti.

Ailelerin çocuklarının engelli olmasını kabullenme süreçlerini anlattı; ve engelli çocuklardan çok ailelerle uğraştıklarını anlattı. Örneğin; ailelerin en çok sorduğu şey şuymuş: bizim çocuğumuz ne zaman düzelicek? ne zaman normal olacak?. Bu beklentiler içinde olmamaları lazım. Çocukarı için ellerinden gelenini yapmalı, anne baba beraber çocuğu için mücadele etmeli, sevgi ve paylaşımla çocuğun daha iyi durumda olması sağlanabilir. Ancak, maalesef birçok ailede türlü problemler var mesela babalar genelde büyük problem oluyorlar; çocuklarının engelli olmasını kabullenemiyorlar evi terkediyorlar, çocuğun annesi çocukla çok ilgilendiğinde bütün zamanını ona harcadığında anneyi boşuyorlar, veya intihar ediyorlar. Annelerde de intihar eden çok kişi varmış maalesef.

Sunumun çoğu kısmında da görme ve ortopedik engelliler için olması gereken ve inşa edilmesi gereken mimari yapılardan bahsetti. Türkiye'de de engellilere uygun mimari yapılarılarının çok yanlış olduğunu örnek resimleri göstererek anlattı. Mesela görme engelliler için olan sarı şeritli yolların üstünde masalar sandalyeler tezgahlar veya elektrik direkleri olması gibi trajik ve komik örneklerini gösterdi. Kaldırımlarda arabaların parketmesi de çok büyük bir sorun. Ortopedik engelliler de herkesin içinden çıkamadığı restoran cafeler pastanelere gidemiyorlar çünkü ya masa dar küçük ya da kapılar dar vs. Bu tür sorunlardan çokça bahsedildi. İşitme engellilerle ilgili olarak ise; işaret dili bilen ve bilmeyen; cochlear implantlı olan, işitme cihazı takan ve takmayanların olduğunu söyledi. Bir de duyup konuşamayan, duyamayıp konuşabilen, hem duyamayıp hem de konuşamayan işitme engellilerin var olduğunu belirtti. İşaret dili bilip bilmeme durumunun işitme engelliler camiasında bir problem olduğunu söyledi. Bu esnada bana soru sordu sen işaret dili bilmiyorsun Ece neden bilmiyorsun bunu açıklar mısın? dedi. Ben de ailem ben küçükken konuşmam gerilemesin diye işaret dili öğrenmemi doğru bulmamışlar dedim. O da sonra zaten evet işte arkadşlaar bu işitme engelliler arasında bir sorun falan dedi.Yani anlayacağınız işitme engellilerden çok bahsedilmedi; biz de pek aktif olamadık. Sadece tüm engelli grupları hakkında bilgiler aldık, engelsiz mimari yapılar konusunda bilgilerimiz oldu.

Ortopedik engellilerin sandalyesi için yapılan şişe kapakları kampanyasının bir anlamı olmadığını söyleyerek bizi şaşırttı. Çünkü o şişe kapakları toplanıyor sonra belediye normal standart ucuz bir sandalye alıyor bu sandalyelerin hepsi bütün bedensel engellilere uygun olmayabiliyor. Bir sandalyenin engelliye uyabilmesi için boyu, kilosu, bacak uzunluğu, ayak numarası falan bunların hepsi çok önemli. Mesela bir resim gösterdi, zayıf bir bedensel engelli sandalyenin içinde oturmuş ama içinde kalmış yani işine yaramamış maalesef. O yüzden şişe kapakları kampanyasının özenle yapılması gerektiğini ve her engelli için yapılması gerektiğin isöyledi. Güzel anlatamadım ama yani haydi engelliler için kapak topluyoruz eveet geldi kapaklar haydi hemen 20tane sandalye sipariş edelim. Bu işler böyle olmuyor. Her bir sandalyenin farklı olması lazım, her bedensel engellinin ölçülerine uygun olması lazım vs.

 

Bir de o sandalyelerin çok phalı olduğunu söyledi, aslında Almanya gibi ülkelerde asgari ücretle satılıyormuş ama Türkiye'de sandalyeler üretilmediği için maalesef bizimkilere çok pahalıya patlıyor.

Sunumun sonlarına doğru bir işitme engellilye, bir görme engelliyle veya ortopedik engelliyle bir gün geçirin dedi. Onlara sakın ACIMAYIN, onlarla ilgilenin. Ne gibi sıkıntılar yaşıyorlar, onları not alın ve bizim derneğe söyleyin biz çözüm bulalım. dedi. Bu acıma olayının çok anlamsız olduğunu ve işleri kötüleştirdiğini sunum boyunca hep hatırlatıyor.

Sunumun sonunda da izletilen

video gercekten cok anlamliydi. Adem Beyin de dedigi gibi gercekten bir 'mucize' videosuydu. Kendine zarar veren bir otist gencin birey olarak topluma kazandirilmasina kadar gecen 6 aylik surecini gosteriyor. Ilk baslarda kendine zarar veriyor, saldirgan bir kisilik sergiliyor. Daha sonra egitmeni sayesinde, ailesinin sevgisi ve kendisinin azmi istegi sayesinde 6 ay sonra hem daha saglikli(kendi basina spor yapiyor, bisiklete biniyor, yuzuyor vs.) hem de cok daha mutlu. Ama o 6 aylik surecte gercekten cok zorlaniyor ve sonunda da basariyor. Gercekten bir insanin engelini asabilmesinde SEVGI ve AZIM cok onemli roller oynuyorlar.